Jeśli człowiek rzeczywiście uczy się na błędach to czemu, Chryste Panie, ciągle robi to samo?
Zaiste, metafora z nie wchodzeniem dwa razy do tej samej rzeki nie jest aż tak skomplikowana.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
O mnie
- angela
- Mam milion odpowiedzi. Niestety fałszywych. Niewiadomą pozostaję nawet sama dla siebie. Mocna strona to pretensjonalne dialogi. Obserwatorka cudzego życia. Uwielbia surową rybę. Eksploruje warszawskie kawiarnie.
Pantha rei. To nieprawda. Heraklit nie miał racji. Nic się nie zmienia. Człowiek od wieków ma tę samą naturę. Jest słaby. I mało jest w nim psychologicznej przejrzystości. Oczywiście istnieją wyjątki:) Wciąż popełniamy błędy. Wciąż jesteśmy tym obrotowym punktem w karuzeli nieporozumień. Stoimy w centrum wszechgówna, a wokół nas obracają się te same konstelacje postaci i wydarzeń. I tylko czasem zdarza się coś nowego i fajnego, co potrafi przełamać życiową rutynę. Ot chociażby znalezienie jakiegoś fajnego bloga, którego zapisuje się w zakładkach Firefoxa i na którego wchodzi się każdego dnia niemal bezwiednie, chcąc przeczytać cokolwiek. Bo dzięki Bogu istnieją wyjątki:)
OdpowiedzUsuńPanie Nikt, od dziś jesteś u mnie Ktosiem:)
OdpowiedzUsuń